-
1 déchirer
-
2 reißen
reißen <reißt, riss, gerissen> ['raısən]I vi2) ( zerren) çekmek (an -den)II vt1) (zer\reißen) koparmak; ( in Fetzen) yırtmak, parça parça etmek;er riss den Brief in Stücke mektubu parça parça etti2) (weg\reißen, aus\reißen) koparmak ( aus -den); ( Lenkrad) kırmak; ( herausholen) çekip çıkarmak ( aus -den);er wurde aus dem Schlaf gerissen uykudan kaldırıldı3) ( ziehen) çekmek; (mit sich \reißen) çekip götürmek, sürüklemek;sie riss ihn zu Boden onu çekip yere düşürdü;jdm etw aus der Hand \reißen birinin elinden bir şeyi çekip almak;ich bin hin und her gerissen neye karar vereceğimi bilemiyorumetw an sich \reißen bir şeyi zorla almak, bir şeyi gaspetmek;das Gespräch an sich \reißen konuşmayı üstüne çekmek5) ( töten) parçalamak;der Wolf hat zwei Schafe gerissen kurt iki koyun parçaladıIII vrsich \reißen1) ( fam)sich um etw/um jdn \reißen bir şeyi/kimseyi elde etmeye çalışmak, bir şey/kimse için deli divane olmak2) ( sich befreien) kurtulmak;sie riss sich aus seiner Umarmung kollarının arasından kurtuldu